Week 8 van 23-02-2015 y/m 25-02-2015

Maandag 23 februari; We werden wakker gemaakt door de kaketoes en de kookaburra’s. Vandaag was het wat bewolkt en we gaan naar de Blue Mountains, een plaats waar Jos als kind weleens was geweest. Het was wel zo’n twee uur rijden naar Katoomba, het toeristische centrum. Daar was een uitzichtpunt over de bergen. Toen we daar waren, was het erg mistig en kon je niet veel zien. Dus zijn we eerst maar koffie gaan drinken met lekkere scones! Toen we terugkwamen, waren de wolken aan het optrekken en konden we genieten van een prachtig uitzicht. Drie enorme rotsen worden “The Three Sisters” genoemd en de bergen waren echt blauw in de verte. Dat komt doordat de oliepartikeltjes van de eucalyptusbomen voor een bijzondere nevel zorgen die het licht breekt en de bergen in een blauwe waas hult. 3 km verderop was er Scenic World met een scenic railway, een scenic skyway, een scenic cableway en een scenic walkway. Een enorme trekpleister om het gebied vanuit verschillende gezichtspunten te kunnen bewonderen. Met een kabelbaan ging je steil naar beneden, daar was een wandeling uitgezet door een stuk regenwoud waar we mooie vogels zagen , de superb lyrebirds. De route eindigde bij een kolenmijn. Daar stond de vroeger kolentrein die spectaculair steil omhoog ging, je ging bijna staand door een spleet in de rotsen. Daarna zijn we met de skyway, een horizontale kabelbaan over de vallei gegaan zodat je ook de waterval goed kon zien. Daarna was het tijd voor koffie en een muffin en zijn we nog een keer heen en terug met de trein gegaan, kicken hoor! Omdat het nog twee uur rijden was en Bill ons nog een mooi plekje wilde laten zien, moesten we gaan rijden. Zij hebben een boot en gaan vaak naar een mooi watergebied, WoyWoy, boven Sydney, te midden van verschillende nationale parken, erg mooi! Er lagen slangen op de weg en een dode kangoeroe. Onderweg vertelde Bill over zijn roots. Hij is een afstammeling van Betsy Throsby, geboren Broughton. Zij is in 1809 op 2 jarige leeftijd op een reis naar Nieuw-Zeeland op de boot die “The Boyd” heette, gespaard door kannibalistische Maori. Het hele verhaal staat te boek en je kunt er van alles over terug vinden op Wikipedia. Heel interessant. We hebben een hele fijne dag gehad en morgen zullen we weer afscheid moeten nemen.

Dinsdag 24 februari; Vanmorgen nog gezellig ontbeten met Ria, Bill was te werk. We konden wel blijven praten maar wilden toch echt weer verder. Afscheid genomen en Bill via de telefoon nog even gesproken, lastig hoor! We reden Sydney uit, richting Wollongong. In het Royal National Park bij een kopje koffie bekeken welke richting we zouden gaan. De kustweg of de weg naar het binnenland? Omdat het bewolkt was, zijn we het binnenland in gegaan. Wel hebben we nog een mooi uitzichtpunt gevonden op de kust en Wollongong, heel mooi! Ons doel vandaag was Goulburn, we hadden gezien dat daar een camping was. De weg er naar toe was best saai en lang! Een paar platgereden kangoeroes en konijnen. In Goulburn hebben we nog wat boodschapjes gedaan en er was een KFC. Op de camping waren vriendelijke mensen, iedereen maakt een praatje en er was een leuke modelspoorbaan en volieres. Het was koud en we zijn op tijd gaan slapen, nog vol van de belevenissen van de laatste dagen.

Woensdag 25 februari; het had vannacht geregend en we waren vroeg wakker. We gaan vandaag een bezoek brengen aan Canberra. De weg was saai, wat heuvels, enkele koeien en geen dorpjes. Wel vijftig tinten grijs wegdek en Lake George stond helemaal droog! In Canberra bezochten we het Australian National Museum en daar hebben we ons prima een paar uurtjes vermaakt. Het was al te laat om nog wat te gaan wandelen in de stad dus zijn we naar een uitzichtpunt gereden op Mount Ainslie. Hier kon je mooi zien hoe groot de stad was en hoe mooi het was opgebouwd rondom de meren. Daarna reden we verder op de Highway richting Melbourne die wel steeds leuker werd. Meer variatie meer verkeer, schaapjes, koeien, heuvels en kreekjes, zelfs een rivier, de Jugiong. Tot 18.00 uur zouden we rijden en dan zoeken naar een camping. In onze boekjes stonden weinig campings, maar er waren er gelukkig wel voldoende. Bij Gundagai, een historisch dorpje met 2 oude bruggen, kregen we een plekje aan het water toegewezen door Mary en Pat. We werden ook met onze voornamen aangesproken. Er waren veel Kaketoes en we konden lang buiten zitten in de zon. Het was een heldere avond met veel sterren.