Week 10-11 van 12-03-2015 t/m 16-03-2015

Donderdag 12 maart; Vanmorgen eerst even naar het postkantoor en de bank geweest in Kingscote. We gaan weer richting de veerboot waar we vanmiddag om 16.30 moeten zijn. Onderweg daar naar toe zijn er nog een paar plekken die we willen zien. Eerst naar American River, een mooi klein havenplaatsje gelegen te midden van baaien en stranden. Hier hebben we op een plekje uit de wind koffie gedronken en genoten van het zicht op pelikanen en zwarte zwanen. Daarna zijn we de hoogste berg, Prospect Hill, op geklommen, 510 treden omhoog voor een mooi uitzicht over het watergebied tot aan de kust en over het woeste binnenland. Hier komt de tigersnake voor maar wij hebben er geen sporen van kunnen ontdekken. Via een mooie route kwamen we in Penneshaw, waar de overtocht was. We hadden nog wat tijd en hebben er nog wat rondgekeken en vonden een mooi wit strandje met prachtig helder water. Hier komen ’s avonds de pinguins aan land en dan is het gebied afgesloten. Jos is er nog even lekker gaan snorkelen. Met de veerboot van SeaLink naar Cape Jervis gegaan en op weg gegaan naar Adelaide. De kale grillige eucalyptusbomen ga ik nu al helemaal mooi vinden, eerst vond ik ze lelijk, kaal en droog. We reden door een prachtig heuvellandschap met mooie huizen op mooie lokaties, langs wijngebieden en ook olijfbomen. Al snel naderden we Adelaide en vonden een grote BIG4 camping vlak aan de kust. Een heel andere stad weer als Melbourne, minder drukte, meer groen en minder hoge gebouwen. We blijven hier 2 nachten zodat we nog tijd hebben om wat te wassen voordat we door vliegen naar Perth. Vanavond hebben we fish en chips gegeten en zijn nog even naar het strand gelopen, het was al donker en het waaide nogal.


Vrijdag 13 maart; Vanmorgen een prachtige zonnige dag en een strak blauwe lucht. Veel vogels hier en een vrolijke start. Eerst maar even een wasje gedraaid en van het mooie weer genoten. Daarna zijn we naar het Apollo depot gereden, Jos had nog een paar vragen. Daarna wilden we Adelaide in. We hadden gehoord dat het slim is om de camper te parkeren bij het Entertainment Centre en dan de gratis tram te nemen. Het was even zoeken, maar het kwam goed. In Adelaide wilde Jos op zoek naar een kabeltje voor zijn fototoestel en ik wilde graag even naar een kapper en kijken voor nieuwe sandalen. Verder hadden we geen specifieke dingen die we wilden bezoeken. De tram stopte vlak bij Randle Mall winkelcentrum en het was er erg gezellig, diverse straatartiesten, veel muziek, erg leuk! Adelaide is een mooie groene stad, er is een klein gedeelte met hoge gebouwen, maar zeker geen wolkenkrabbers. De buitenwijken zijn erg ruim, brede straten en laagbouw. Adelaide telt veel internationale restaurants en is een stad voor fijnproevers. Het is ook een stad van de kunst- en cultuurfestivals. Toen ik bij de kapper zat, vernam Jos dat er cyclonen waren bij Vanuatu en Exmouth en slecht weer boven Perth. Mary, de nicht van Jos, stuurde een bericht dat ze in een opvangcentrum verbleef. Wij zijn daarna met de gratis City Loop buslijnen mee geweest en zijn door het centrum en de noordelijke wijk gereden. We zagen dat er op veel plaatsen activiteiten plaatsvonden en er waren foodmarkets. In de bus zaten ook een paar Aboriginals, deze mensen zijn we nog niet veel tegen gekomen. Met de tram zijn we later weer terug gegaan naar het parkeerterrein en hebben nog wat staan klungelen om het parkeerkaartje te betalen, je moet steeds uitzoeken hoe het allemaal werkt natuurlijk. Op de camping hebben we wat restanten opgegeten en zijn we onze spullen gaan inpakken zodat we morgen op tijd weg kunnen.

Zaterdag 14 maart; de wekker ging al vroeg zodat we rustig konden doen wat we moeten doen. We hebben wat spullen weg moeten gooien en wat spullen weg kunnen geven. Het was weer een mooie warme dag met vrolijke vogeltjes, wat zullen we in Perth treffen? De camper naar het depot gebracht en deze moest op het laatst nog een beetje bijgetankt worden. Met een taxi naar de luchthaven en nog even terug want door alle consternatie had Jos wat papieren op het bureau laten liggen. Maar we waren ruim op tijd. We mochten zelf inchecken, wat een gedoe als je dat niet gewend bent! Zelf de labels om de koffer doen, het lijkt zo simpel. Ook hadden we 4 labels gevraagd en bij het inleveren van de koffers kregen we daardoor een melding dat de bagage te zwaar was. Gelukkig werden we goed geholpen en is het helemaal goed gekomen. Nog even de controle van de handbagage. Deze keer moest mijn koffertje open, er zat een schaar in. Ik wist van niks en schrok wel. Het bleek het schaartje te zijn in mijn ehbo-koffertje! Het mocht gewoon mee. Naar onze flesjes drinken en paspoorten werd niet gekeken, zeker omdat het een binnenlandse vlucht is. We vlogen met Qantas en ik zat bij het raam. Omdat het onbewolkt was, zag ik hele delen van Australie voorbij trekken. Bij Perth konden we de tijd terug zetten van 16.00 uur naar 13.30 en het was bewolkt, het regende zelfs een beetje , maar warm dat het was! De taxichauffeur die ons naar het Apollo-depot bracht, zei dat ze blij waren met dit weer, hiervoor was het echt heet geweest, 40 graden. De wind die ze verwacht hadden door de cycloon bij Exmouth, was uitgebleven. Bij het Apollo-depot moesten we even wachten en we kregen een grotere uitvoering van de camper die we hadden gereserveerd. Deze heeft een toilet, airco!, een dvd-speler en meer ruimte! Het toilet gaan we niet gebruiken, die kunnen we gebruiken als berghok. Wel even wennen voor Jos, het voelde of hij reed in een vrachtwagen. We hebben alvast wat kilometers kunnen maken en wat boodschapjes kunnen doen. Het landschap is wel anders hier, andere bomen, groener. We reden Perth uit, steeds minder verkeer en minder huizen. Omdat we langs de Indische Oceaan omhoog reden, reden we door een soort duingebied. Bij Ledge Point hadden we een BIG4 camping gevonden waar we de camper hebben ingedeeld en eten hebben gemaakt. Om 19.00 uur is het hier al donker. Wij hadden het wel een beetje gehad en zijn lekker gaan slapen.


Zondag 15 maart; Vannacht goed geslapen in ons paleis op wielen en vanmorgen een lekker eitje gebakken. Het was weer erg warm.Door het duingebied reden we verder langs de Indische Oceaan. We kwamen langs zandduinen en reden van het ene National Park naar het andere Natuurreservaat maar het was allemaal gewoon wildernis. Er was weinig verkeer en weinig afwisseling, soms waren de struiken langs de weg wat hoger en dan weer leek het op heidegebied. Bij Juriens Bay zijn we even wat boodschappen gaan doen, daar was een winkelcentrum waar sommige winkels open waren op zondag. We hadden een verloopje nodig voor de wateraansluiting, wat kledinghangertjes en een flesje wijn. We zijn vervolgens even het strand op gegaan, wat een helder water en wat een leuk badplaatsje! Vrijwilligers van de Lions Club waren er worstjes aan het barbequeen en die werden uitgedeeld zodat ze hun organisatie wat bekendheid konden geven. Dat deden ze erg leuk! We vervolgden onze weg en soms kwamen we een klein dorpje tegen. Geraldton was voorlopig de laatste grotere plaats die we tegen zouden komen. Daarna gingen we meer landinwaarts en kwamen we in de outback terecht. Het was licht heuvelachtig en verder alleen bush en roodkleurig zand. Ik snap nu waarom Australie het rode continent genoemd wordt. Het was wel goed te zien dat er onlangs veel regen gevallen was! Verder zagen we wat verdwaalde geiten maar geen dorpjes meer en ook geen campings. Dus waren we erg blij dat we tegen zessen nog een pietepeuterig restaurantje tegen kwamen met daarbij een camping. De camping stelde weinig voor, we stonden op het rode zand en het stikte van de vervelende vliegjes! Ze kropen in je neus, in je oren en achter je bril. Je kon wel blijven wapperen! Ik werd er gek van en we zijn gauw binnen gaan zitten met de airco aan! Het was nog steeds erg warm. Het toiletgebouw rook je al als je aan kwam lopen en het stikte er van de vliegjes en motten op de hordeur. Ik was blij dat we ons eigen eten hadden en niet in dat restaurant hoefden te eten! Het werd om 19.00 uur al donker en we zijn vroeg gaan slapen.


Maandag 16 maart; Natuurlijk moest ik vannacht wel 2 x naar het toilet, het stonk er zo en er waren zoveel vliegjes en motten, ik werd er akelig van. Vanmorgen zat er ook een hele grote spin in het gebouw! Ik ga hier echt niet douchen! Om half 7 was het licht en waren we wakker. We zijn snel hier weg gegaan! We hadden ook nog een eind te rijden naar Monkey Mia en het schoot lekker op. Weer langs lange wegen door niemandsland. Plotseling liepen er een paar koeien langs de weg en we zagen ook loslopende geiten en er lagen een paar slangen aan de kant van de weg. Je kon ook hier goed zien dat er veel water was gevallen. Langs de wegen stonden grote plassen water en er waren afvoergeulen gemaakt zodat het water niet op de wegen kon blijven staan en de wegen begaanbaar bleven. Ondanks de regen stonden de meren nog steeds vrijwel droog. Even voorbij de afslag naar Shark Bay, een natuurreservaat, zijn we afgeslagen naar Hamelin Pool om daar de stromatolites te bekijken. Dit werelderfgoed omvat de fossiele resten van de eerste organismes die er voor gezorgd hebben dat er zuurstof is op aarde. Erg indrukwekkend! Weer terug naar de route en even verderop bij Shell Beach was er een mooie look-out over de baaien. Een stukje verder was er een afslag naar het Ocean Park Aquarium, een restaurant waar elk uur de haaien werden gevoerd voor de toeristen. Voor een rondleiding moest je natuurlijk flink betalen en wij hielden het daarom maar bij een kopje koffie en konden even gebruik maken van een schoon toilet! Voorbij Denham zagen we Emoes bij een moerassig meertje en toen waren we al bijna bij Monkey Mia. Bij Monkkey Mia moesten we betalen voor het betreden van het gebied en konden we een plaatsje krijgen op de camping. Er liepen daar 2 grote en 3 kleine Emoes vrij rond. Het was er warm en hier waren ook weer die vervelende vliegjes. We zijn lekker naar het strand gegaan en hebben gezwommen in het warme water. Jos heeft er nog gesnorkeld,maar het water was niet zo helder, helaas. We hebben er wel dolfijnen zien zwemmen en roggen en pelikanen gezien. Het is een geliefde camping omdat hier ’s morgens al jaren dolfijnen aan de kust komen voor het contact met de mensen. Ze krijgen dan ook een visje maar er wordt goed in de gaten gehouden wie wat krijgt, zodat de dieren wel voor zichzelf blijven zorgen. Er worden vanuit hier ook boottochtjes georganiseerd om dolfijnen, schildpadden en de hammar-head shark te spotten. ’s Avonds kwamen de vissersbootjes terug en de vis werd op het strand schoongemaakt, hier kwamen veel meeuwen op af! Omdat we gek werden van de vliegjes, zijn we ‘s avonds lekker binnen gaan zitten, airco aan en heb ik aan de blog gewerkt. Jos is gaan uitzoeken waar we morgen heen gaan.