Week9-10 van 08-03-2015 t/m 11-03-2015

Zondag 8 maart; Het was een mooie zonnige dag. Vanmorgen kwam er iemand op de camping met een presentatie van dieren uit de dierentuin. Dat leek ons wel leuk dus zaten we tussen de kinderen te luisteren naar informatie over de blue tongue lizard. Maar toen alle kinderen die mochten aaien, zijn we maar weg gegaan. Er waren veel kaketoes op de camping, ze maken meer lawaai dan al die kinderen bij elkaar. Er vloog een zwerm van wel 100 stuks over de camping. Ook zijn er vannacht kangoeroes op de camping geweest, dat was te zien aan de keuteltjes die overal lagen. We hebben nog getwijfeld of we nog een wandeling zouden maken, het was zo’n prachtige omgeving, maar we besloten toch maar door te rijden, veel kilometers voor de boeg vandaag! Door de bergen reden we eerst naar Horsham, daar was een soort braderie gaande. Eenmaal weer uit de bergen reden we door een vlak landschap, lange wegen, grote velden, weilanden en wat akkerbouw. Koeien, schapen, hier en daar een paar paarden en we hebben ook emoes gezien! Verder gele velden, groene bomen en droge meren. Je kon goed zien dat er veel bosbranden zijn geweest. Bijna overal zag je wel zwart geblakerde bomen. Ook in de nationale parken zag je veel omgevallen bomen en boomstronken, wij zouden het kreupelhout noemen, een kaal droog landschap met hier en daar een schuurtje of een boerderijtje. We hebben geluncht in het uitgestorven dorpje Edenhove aan het uitgedroogde meer Lake Wallace. Er werd ook nergens gesproeid in dit dorre gebied met grillige eucalyptusbomen. Er lagen ook hier weer veel dode kangoeroes langs de wegkant, wat zullen er veel botjes liggen! We reden de provinciegrens over en ineens konden we de klok een half uur terug zetten. We zijn niet meer in Victoria maar in South Australia. We hadden de weg vrijwel voor ons zelf en galmden mee met bekende liedjes op Country Radio. Eindpunt vandaag was Kingston aan de kust en we kregen een mooi plekje met uitzicht op de oceaan. Het was zonnig en warm en we zijn de weg over gestoken en hebben een stuk langs het strand gewandeld. Het was een heel luchtig strand, je zakte steeds weg en er lagen ook verende hobbels, heel vreemd. We vonden daar ook een zeeleeuw! Jos is nog even gaan snorkelen en we hadden een prachtige zonsondergang!

Maandag 9 maart; Vanmorgen was het warm en licht bewolkt. We gaan richting Kangaroo Island. We reden door een vlak gebied met een soort van duinen aan de kust-kant. Volgens de kaart reden we ook langs meren maar je zag niet veel door de struiken langs de weg. We zagen weer veel dode kangoeroes en ook dode konijnen langs de kant van de weg. Even voorbij Coorong, bij het natuurgebied Tanganekald hielden we even pauze en konden we een blik werpen op het watergebied, het schiereiland en de vele vogels. Daarna reden we verder dor een droog gebied, de meren stonden vrijwel droog, soms een stukje moerasgebied. Bij Wellington gingen we met een veerpontje over de Murray River. Er gingen ongeveer 5 auto’s tegelijk over dus dat was wel even wachten. Daarna volgde weer een vlakke omgeving met kale velden en dorre akkers. Bij Baggy Lake zagen we pelikanen en vanaf hier zagen we vele wijngaarden. In het dorpje Strathalbyn hieden we lunch- en plaspauze en konden we wat boodschapjes doen bij de Woolworths. We reden door akkerbouwgebied, langs strobalen en de omgeving werd heuvelachtiger en groener, er werd hier en daar ook gesproeid. De rit werd steeds mooier, we zagen Hooglanders, paarden, fruitteelt, boerderijtjes, dorpjes en minder lange rechte wegen. Ook helaas weer veel dode kangoeroes in alle stadia van ontbinding. Maar we hebben ook levende kangoeroes gezien! Zij staken hun hoofd uit boven het hoge gras. Bij Myponga zagen we velden met heel veel kangoeroes. Leuk hoor! We hoopten dat we naar Kangaroo Island konden, we hadden de veerboot niet geboekt, het was geen hoogseizoen en labour day was voorbij. De rit er naar toe was al geweldig mooi en ons geluk kon niet op toen bleek dat we dezelfde dag om 18.00 uur nog meekonden en dan woensdag avond weer terug! Dus even een klein uurtje wachten en na een overtocht van 50 minuten waren we er. Nog een uurtje rijden naar de camping in Kingscote en onderweg, jawel, heel veel dode kangoeroes, zo triest, en dat op hun eigen eiland! Maar gelukkig hebben we ook heel veel levende gezien!

Dinsdag 10 maart; Wat is het leuk om elke dag op een andere mooie plek wakker te worden! We zijn eerst even naar het stadje gereden voor een bank en een informatiecentrum. Aan de kust hebben we een poosje bij de haven gekeken naar de pelikanen en andere watervogels. Er kwam iemand om ze vis te voeren, dat was leuk! Hier waren ook weer van die grote zeemeeuwen, ik weet nu dat het pacific seagulls zijn, het lijken kleine albatrossen. Het eiland is 155 km lang en gemiddeld 55 km breed. De hoofdwegen zijn verhard en via deze wegen kun je alle belangrijke bezienswaardigheden bereiken. Ook de onverharde wegen schijnen redelijk goed begaanbaar te zijn. Eerst zijn we naar Seal Bay Visitor Centre gereden om zeeleeuwen te gaan zien. Je kon ook tegen forse betaling met een gids op stap maar wij gingen liever zelf op pad. Via een boardwalk konden we over een soort duingebied naar de kust lopen. Er lag een skelet van een walvis in het duingebied en ook zagen we al enkele zeeleeuwen in het zand en er was een Guanna! Bij het uitkijkpunt bij het strand zagen we er nog veel meer! Ze gingen in- en uit het water, lagen te rollen in het zand of lagen te slapen. Door de informatiebrochure die we mee kregen, kwamen we veel over deze dieren te weten. Ze gaan 3 dagen de oceaan in om te eten en vervolgens hebben ze 3 dagen nodig om uit te rusten. Er was een puppy die door een oudere de zee in werd gestuurd om te gaan zwemmen. Het was fantastisch om naar deze dieren te kijken, er was telkens wel wat te zien en daarbij was het heerlijk weer. Hierna kwamen we langs het Raptor Domain, er zouden gevaarlijke slangen en spinnen zijn, maar helaas was deze presentatie al afgelopen. Door naar Vivonne Beach, het laatste stuk over een zanderige weg. Het strand was mooi, we hebben de stoeltjes buiten gezet en een boterhammetje gesmeerd, heerlijk in het zonnetje! We wilden nog veel meer zien en zijn door gereden en hebben ingecheckt op Caravan Park & Wildlife Reserve, een camping midden in het reservaat, te midden van kangoeroes en koala’s! Daarna bij het Flinders Chase Visitor Centre een dagkaart gekocht voor het National Park en zijn we naar de vuurtoren bij Cape du Couedic gereden. Via een boardwalk langs en over de rotsen kun je daar een kolonie zeerobben goed bekijken. Nu weet ik echt niet precies de verschillen tussen zeehonden, -robben en –leeuwen, maar deze lagen op rotsen waar het zeewater in hoge golven en met flinke kracht over heen spoelde. Het waren er zo veel! De robben lagen te luieren of te spelen in het water. Het was een mooi gezicht om die beesten in het schuimige water zien spartelen. Via een trap kon je naar beneden en kon je alles goed zien. Beneden had je een doorkijk je door de Admirals Arch, een natuurlijke uitholling in een vulkanische rots die met stalactieten omringd was. Hier lagen dan ook weer robben. Je kon hier wel blijven kijken, zo geweldig dit! Als laatste vandaag zijn we naar de Remarkable Rocks gereden, een punt op de kliffen waar een bijzondere en grillige rotsformatie op ligt. Je had vanaf hier ook weer een mooi gezicht op de baai en de kustlijn. Daarna zijn we naar de camping gegaan, hier sprongen al veel wallaby’s en kangoeroes op het veld. Ook kregen we een eend en een possum op bezoek. Zo geweldig om hier midden in de natuur te kunnen overnachten, de wallaby’s kwamen heel dichtbij en kwamen eten bietsen, er kwam er een onder mijn stoel zitten!

Woensdag 11 maart; Vannacht bedacht ik dat we best nog wel een dagje langer konden blijven, er was nog zoveel te zien! Vanmorgen heeft Jos de boot gebeld en we konden een dag later terug! Lekker! Nu konden we terug naar het Raptor Domain om de presentatie van 10.30 bij te wonen over de meest gevaarlijke en dodelijke slangen en spinnen. We waren de enige toeschouwers en het was beslist de moeite waard! We hebben 2 soorten gevaarlijke schorpioenen gezien, het plastic bakje werd voor ons open gemaakt zodat Jos er mooie foto’s van kon maken! Ook spinnen, de Red Back en de Sydney Tunnelwebspin, misschien wel de gevaarlijkste en meest dodelijke ter wereld, zaten in een plastic bakje op mij schoot! Ook was er nog een hele grote spin, die veel voor komt, maar eigenlijk niet gevaarlijk was en de vogelspin. Daarna kwam er uit en wasmand een slang, de zwarte Tiger snake. Ze hadden hem ook nog in een andere kleur, maar ik vond de zwarte het mooist. De jongedame die de presentatie deed, liet zien dat je helemaal niet bang hoeft te zijn. Het beest kroop over de grond (wij zaten veilig achter een plastic schot) en ze daagde hem uit en hij siste wel maar viel haar niet aan. De beesten sparen hun gif voor hun prooi. Erg interessant dit allemaal. Hierna was er een presentatie met roofvogels, maar wij zijn na een kopje koffie verder gegaan naar Hanson Bay Sanctuary. Hier kon je een Koala Walk maken door een reservaat en als je goed keek,zag je veel koala’s in de bomen. Bij sommige bomen stond een rose vlaggetje, daar zat dan een moeder Koala met haarkind. Het waren hoge bomen en je kreeg een stijve nek van het turen, maar we hebben er veel gezien! Er liep ook nog een Echidna, een mierenegel door het park. Echt heel leuk! Na een kop koffie met iets lekkers zijn we door gegaan naar het Wild Life Park in Parndana, dit was zoiets als het Wild Life Park op Philip Island, je kon hier ook de dieren voeren uit je hand, maar er waren veel meer koala’s. Wat zijn dat toch een schattige, mooie dieren! Op een bepaald moment mochten we in de kooi en konden we ze aaien en er mee op de foto. We hebben ons weer prima vermaakt tussen alle verschillende dieren. Voor de overnachting kwamen we weer op de camping in Kingscote. Nog nergens zoveel dierlijke resten op de weg gezien als hier op Kangaroo Island. Maar er zijn dan ook wel heel veel dieren op het eiland. Jos is de avond bezig geweest met foto’s en ik zag overal spinnen!