New Zeeland 20 tot 24 Jan.

Dinsdag 20 januari werden we wakker op camping Hot Water Beach. Vandaag wilden we naar Hobbiton. Ik had het adres gevonden op internet en er stond bij dat je moest reserveren. We zullen wel zien als we daar zijn! Maar eerst wilden we dat hot water beach wel eens zien. Dus de camping af, de parkeerplaats op, omkleden en naar het strand, zo handig! Er stond een groep mensen te graven, daar moest iets zijn. Ik kon me er niet zoveel bij voorstellen,maar ik zag echt stoom uit sommige kuiltjes komen! Toen ik even wilde voelen, brandde ik mijn voeten zo, ik wist niet hoe snel ik er uit moest komen en stapte pardoes op iemand zijn dijkje, heel genant! We hebben een rustig plekje gezocht, ik ben gaan zonnen en Jos is gaan snorkelen. Hij had een rog gezien! Zo leuk! Veel kinderen waren onder leiding aan het leren surfen, dat is echt zo makkelijk niet. Om half een zijn we weer verder gegaan, getankt en weer hele mooie dingen gezien. (wordt afgezaagd he?) Om 16.00 uur waren we bij Hobbiton en we konden nog mee met de tour van 16.15! met een clubje van 10 in een speciale bus, door het heuvel landschap met loslopende koeien en schapen naar de film set. Onderweg kregen we informatie over hoe het tot stand is gekomen dat deze boerderij gekozen is tot film set en wat daar allemaal voor moest gebeuren. Ter plekke werden we rondgeleid door Duncan, een student die dit als vakantiebaantje deed. Veel leuke achtergrond verhalen en we hebben veel foto’s kunnen maken. Bij de Green Dragon kregen we nog een drankje aangeboden. Ik ben geen fan van Lord of the Rings, maar ik vond dat Hobbit dorp wel enorm schattig! De tour duurde wel 2 uur, daarna moesten we nog door naar camping Rotorua, waar we 2 nachtjes wilden blijven. Rotorua ligt midden in het geothermisch gebied dat dwars door het noordereiland loopt als gevolg van 2 aardlagen die over elkaar heen schuiven. Ik had wat hoofdpijn maar had mijn stem weer terug, nu begon Jos ook verkouden te worden.

Woensdag 21 januari werden we wakker en ik rook een geur van zwavel. Jos rook niks, hij was verkouden. Even gebeld met de kinderen, toch wel heel leuk, hoewel we elke dag wel even Appen ook. Ook even een wasje gedraaid. Wel even zitten puzzelen wat we vandaag wilden gaan doen, we hadden veel informatie maar die was niet zo duidelijk, we kwamen er niet zo goed uit. Eerst maar naar Ngongotaha, daar was een berg en daar kon je met gondels naar boven en had je en mooi uitzicht op Lake Rotorua. Het bleek veel meer dan dat, je kon met een soort rodels naar beneden of met een mountainbike, er was een enorme swing en je kon ook in een tuigje naar beneden, erg spectaculair allemaal. Wij zij gewoon met de gondel omhoog en omlaag gegaan. Het uitzicht was prachtig en we hadden geluk dat het goed weer was. Hierna besloten we naar Te Puia te gaan waar we met nog twee anderen een rondleiding kregen van Carla, een maori-vrouw. We hebben hier houtsnijwerk en weeftechnieken van Maori gezien en ook weer een welkomstceremonie, ook waren er primitieve Maorihuisjes, een kiwihuis, geisers, blubberende modderpoelen en heet water bronnen. De geiser was het meest indrukwekkend, we kregen de volle laag! Op de camping hebben we nog even in de mineraal-pool gezeten en daarna nog een stuk gelopen naar de supermarkt en wat gegeten. Ik begon ook weer last van mijn rug te krijgen.

Donderdag 22 januari has ik erge zere benen en last van mijn rug, dat was echt niet leuk meer, ik had die nacht nauwelijks geslapen en was wel een beetje humeurig hierdoor. Toch maar proberen er weer een leuke dag van te maken. Een volgende camping uitgezocht (in Ohakune, gelegen onder het Tongariro National Park) en gekeken waar we dan zoal langs komen. Dus moesten we kiezen, Waimangu Volcanic Valley? Thermal wonderland? Burried Village? De Huka Falls? Jullie moeten niet denken dat het allemaal maar eenvoudig is, keuzes maken is zo lastig! De keus viel vandaag op Volcanic Valley, dan hoefde ik niet zoveel te lopen en er was een busdienst terug. Op ons gemakkie de wandeling gemaakt die ons leidde langs een reeks geothermische bezienswaardigheden en ik kon steeds even gaan zitten, staan was erg pijnlijk. Aan het eind van de wandeling lag Lake Rotomahana met aan de overkant Mount Tarawera. De namen zijn hier bijna allemaal in Maori-taal, dat is best lastig uit te spreken en te onthouden. We hebben hier toch weer ruim 2 uur doorgebracht en we hadden nog wat tijd om naar de Huka (schuim)Falls te gaan bij Taupa, daar stroomt de rivier door een smalle rotsspleet en stort vervolgens 11 meter omlaag in een schuimend bassin. We kwamen nog langs een Prawn Farm, daar kon je op grote garnalen vissen en er was een straat die Spa Road heette, dat vonden we dan ook wel grappig. Verder de bekende weides met schapen, en langs het Taupo meer zag je overal mensen die lekker in het water waren, zo eenvoudig, je zet je auto aan de kant en badderen maar, geen files, geen drukte, zo apart! Onderweg kwamen we langs een enorm militair oefenterrein, een heel saai stuk , de Rangipo Desert, met als blikvanger de nog werkende vulkaan Mount Ruapehu, de hoogste berg van Nieuw Zeeland. In de winter is het een skigebied, nu lag er bovenop nog steeds wat sneeuw.

Vrijdag 23 januari, ondanks medicijnen toch nog last van mijn been, ik heb de fysio een mail gestuurd voor wat tips, ik baal er echt van! Vanmorgen eerst wat boodschapjes gedaan en dan op weg naar de Mount Ruapehu. Je kon er op 2 manieren komen, de kortste weg leidde naar een gesloten skipiste, met een prachtig vulkanisch landschap en daarna gingen we op zoek naar de watervallen, maar we kwamen bij een soort minicamping met een vreselijk toilet, Jos moest nodig, de vliegen zwermden er rond om heen, echt een noodtoilet, Bah! Daarna zijn we doorgereden naar Whakapapa en daar doorgereden de berg op tot we niet verder konden. Met 2 kabelbanen konden we nog hoger komen. Je kon zelfs nog een stuk omhoog wandelen tot het kratermeer, maar dat hebben wij niet gedaan, wel veel foto’s gemaakt, we boffen enorm dat het steeds helder weer is! Het was zeker de moeite waard, wat een uitzicht! Ook hier is in de winter een skigebied maar nu was het erg rustig. Je kunt in deze omgeving veel wandelingen maken en komt dan langs de mooiste plekjes uit The Lord of the Rings. Dit hebben wij niet gedaan maar toch weer een onvergetelijke dag gehad. ’s Avonds hebben we nog lekker in de zon kunnen zitten, ’s nachts was het best koud. En met de tips hoop ik dat de rugpijn snel minder wordt.

Zaterdag 24 januari hadden we als bestemming Wellington. Dus na een ontbijtje in de zon weer op route. We hadden een enorm saai stuk rijden vandaag, wat klinkt dat verwend he? Lange rechte stukken weg met nauwelijks iets te zien, ik moest Jos een beetje wakker zien te houden en we hebben wat pauzes genomen. Veel weilanden, golfterreinen en een enkel klein dorpje. In Foxton stond een Hollandse molen, nou dat was wel een hele bezienswaardigheid! We hebben bij Paraparauma, een dorpje aan het strand, even wat langer gepauzeerd. Hier had je een mooi uitzicht op Kapiti-eiland, een natuurreservaat 6 km uit de kust. Het strand zelf zag er niet zo aantrekkelijk uit, er lag veel troep, schelpen en hout. Er was wel een aardig recreatieparkje waar we even fish en chips hebben gegeten. Gelijk kwam er een zwerm meeuwen om ons heen en we hebben ons wel vermaakt met het voeren van die vogels. We hebben nog een klein stukje gewandeld en zijn verder gereden tot we bij een heel mooi uitzichtpunt kwamen. Hier kon je de noordelijke eilanden van het Zuidereiland al zien liggen en de baai waar wij net vandaan kwamen met Kapiti -eiland ervoor. Nu waren we al snel op de camping in Wellington en we hebben heerlijk in de zon gezeten, het stoeltje van Jos ging ook nog stuk. We hadden geen zin meer in eten na die fish en chips en besloten nog een stuk te gaan wandelen richting het water. Onderweg kregen we een lift aangeboden die we netjes hebben afgeslagen, misschien niet aardig maar we waren een beetje achterdochtig. Maar de belangrijkste reden was dat we even wilden wandelen, we zitten al zoveel in de auto. (en beter voor mijn rug) Bij de brug over de Hutt-river zagen we een zeehondje zwemmen. We hebben een stuk langs het strand gelopen en via een pad door een park kwamen we weer terug bij de brug. De dag was alweer om, weer een heldere sterrennacht!